Odeszła Joanna Cortés. Wspomnienie

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci Joanny Cortés – śpiewaczki operowej, od 1992 roku solistki Teatru Wielkiego Opery Narodowej, a także publicystki, należącej do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

 

Studia wokalno-aktorskie ukończyła z wyróżnieniem na Akademii Muzycznej we Wrocławiu (1980), edukację kontynuowała w Niemczech i we Włoszech (Accademia Chigiana). Debiutowała na scenie Opery Wrocławskiej partią Tatiany w Eugeniuszu Onieginie. Była solistką Teatru Wielkiego w Łodzi i Poznaniu, współpracowała z Teatrem Muzycznym „Roma”. Występowała m.in. w partiach: Butterfly w Madame Butterfly Pucciniego, Elżbiety de Valois w Don Carlosie Verdiego, Matki Joanny w Diabłach z Loudun Pendereckiego, Roksany w Królu Rogerze Szymanowskiego, Małgorzaty w Fauście Gounoda, Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej Mascagniego.

 

Od 1992 roku była solistką Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, na deskach którego śpiewała m.in. Lady Makbet w Makbecie Verdiego, role tytułowe w Salome Straussa, Tosce Pucciniego, Halce Moniuszki, Fedorze Giordana, Carmen Bizeta, Abigaille w Nabuccu Verdiego, Adalgizę w Normie Belliniego, Zyglindę w Walkirii Wagnera oraz Piłę w operze Ubu Rex Pendereckiego. W inscenizacjach Mariusza Trelińskiego śpiewała partie: Hrabiny w Andrei Chénier Giordana, Łariny w Onieginie i Hrabiny w Damie pikowej Czajkowskiego, Flory Bervoix w Traviacie Verdiego.

 

Jej Abigaille w Nabuccu Verdiego okrzyknięto najciekawszym osiągnięciem sezonu 1987/1988. Za rolę Carmen, najlepszą rolę kobiecą w sezonie 1991/92, otrzymała Złotą Maskę przyznawaną przez łódzkich recenzentów teatralnych. W Tosce pod dyrekcją Antona Coppoli wystąpiła w nowojorskiej National Grand Opera (1990). Śpiewała z Placido Domingiem (duet z Carmen Bizeta) podczas słynnego koncertu Serce dla Serc zorganizowanego przez prof. Zbigniewa Religę w Zabrzu (1992). Współpracowała z Krzysztofem Pendereckim (Dies IraePolskie RequiemTe DeumDiabły z Loudun). Brała udział w światowej premierze opery Mikisa Theodorakisa Elektra (Luksemburg 1995) oraz opery Zygmunta Krauzego Iwona księżniczka Burgunda (Paryż 2004). Koncertowała w kraju i za granicą. Znakomicie przyjęto jej udział w przedstawieniu Toski (w 1992) w nowojorskiej National Grand Opera. Współpracowała również z Operą Bałtycką w Gdańsku.

 

 

 

 

Prowadziła działalność koncertową w kraju i za granicą, a jej występy estradowe i spotkania z publicznością spotykały się z ogromną sympatią widzów. Występowała z dużym powodzeniem w repertuarze Marleny Dietrich w recitalu autorskim Lili Marleen z pianistą Mariuszem Rutkowskim. W duecie z Aleksandrem Czajkowskim-Ładyszem wystąpiła przed olsztyńską publicznością w ramach Dni Seweryna Pieniężnego.

 

Laureatka wielu prestiżowych nagród, m.in. Srebrnego Pierścienia w sezonie 1987/1988 za kreację Abigaille w Nabucco Verdiego oraz Złotej Maski za rolę Carmen (Teatr Wielki w Łodzi). Joanna Cortés otrzymała odznaczenie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Zasłużony dla Kultury „Gloria Artis”.

 

Na niwie dziennikarskiej przez lata współpracowała z czasopismami społeczno-kulturalnymi m.in. „Posłańcem Warmińskim” i „Bez Wierszówki”; zajmowała się głównie tematyką operową.

 

Pogrzeb Joanny Cortés odbędzie się w czwartek, 8 października, o godzinie 13 na Cmentarzu Północnym w Warszawie.

 

Ireneusz St. Bruski

 

Zdjęcie z archiwum Joanny Cortés

 

 

W Olsztynie pożegnaliśmy Tobiasza Niemiro

W piątek, 2 sierpnia, w Olsztynie odbył się pogrzeb Tobiasza Tomasza Niemiro (1975-2019). W bazylice katedralnej pw. św. Jakuba odprawiono Mszę pogrzebową, następnie urnę z prochami Zmarłego złożono na cmentarzu komunalnym.

 

Na wieść o dramacie życia śp. Tobiasza poczuliśmy w sercach bezradność, wielką stratę, ból, niedowierzanie, zaskoczenie, a nade wszystko głębokie poruszenie – mówił do zgromadzonych w bazylice ks. prałat Andrzej Lesiński, który przewodniczył koncelebrowanej liturgii mszalnej. – We wspólnej modlitwie pragniemy wspomnieć całe dobro, które od śp. Tobiasza otrzymaliśmy, jego otwarte serce na potrzeby bliźnich, z którymi zwracali się do niego, a zwłaszcza jego bezwarunkową miłość do jedynego syna Kuby. Śp. Tobiasz odszedł z tego świata w wieku 44 lat, po ludzku sądząc przedwcześnie, okrywając bliskich bólem i żałobą”.

 

Ksiądz dr Andrzej Lesiński w homilii zwrócił uwagę na nadzieję, którą wierzący pokładają w Bogu: „Jesteśmy chrześcijanami i nasza nadzieja ma pewne i niezawodne źródło. Nasz Wybawca, Jezus Chrystus żyje! Jest mocny i kocha nas. Pragnie, by wszyscy byli zbawieni i doszli do poznania prawdy. To pragnienie wypływa z Jego miłości do człowieka. Jest więc nadzieja, że Jezus wyprowadzi naszego brata Tobiasza z grobu do życia wiecznego. Módlmy się o to w czasie tej pogrzebowej liturgii i pamiętajmy, że Bóg jest przy nas w chwilach nawet największego opuszczenia” – zakończył ks. Andrzej Lesiński.

 

W pogrzebie uczestniczyli najbliżsi Zmarłego, Jego rodzina i przyjaciele. Obecne były także delegacje: Warmińsko-Mazurskiego Stowarzyszenia na Rzecz Bezpieczeństwa, którego Tobiasz Niemiro był prezesem, oraz Warmińsko-Mazurskiego Oddziału Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, w którym wchodził w skład Zarządu.

 

Ireneusz St. Bruski

fot. Olsztyn24.com