Urodzony 1965, Warszawa
Wykształcenie
Ukończył filozofię na Uniwersytecie Warszawskim
Praca zawodowa
Od 1990 do 2000 roku w Radio Zet; pracę dziennikarza radiowego zaczynał pod kierunkiem Andrzeja Woyciechowskiego; prowadził poranne wywiady (,,Gość Radia Zet”, kilka tysięcy wywiadów), cotygodniową, autorską, audycję polityczną swojego pomysłu: ,,Śniadanie z Radiem Zet” (od 1992 do 2000), programy wyborcze (m.in. autorska ,,Jazda polska”, 1997 i 2000); Przygotowywał też i prowadził codzienną popołudniową audycję ,,Koktajl Mołotowa” na tematy społeczne, polityczne i kulturalne z udziałem publiczności (1994-1996). W końcu 2000 roku odszedł z Radia Zet wraz z kilkunastoosobową grupą dziennikarzy. Od 1995 współpracował (równolegle z pracą w radio) z telewizją publiczną: WOT (,,Rozmowa dnia” 1995-2001), w TVP1 – ,,On czyli kto?” i ,,Gość Jedynki „1998 – poł. 2000 (zrezygnował z prowadzenia programu). Od 2001 roku współpracował z radiową Trójką ; prowadził do wakacji 2002 ,,Śniadanie w Trójce” (autorska audycja przeniesiona z Radia Zet) oraz ,,Salon polityczny Trójki”.. Równolegle – w Telewizji Puls prowadził wieczorny program polityczny ,,Pytania Krzysztofa Skowrońskiego” (od uruchomienia tej telewizji do zaprzestania programu przed wakacjami 2002). 2003-2005 współpracował z Telewizją Polsat; przygotowywał i prowadził autorski, cotygodniowy polityczny talk show ,,Czarny pies czy biały kot” (do jesieni 2004), następnie – do wiosny 2005 roku – cotygodniową audycję ,,Wywiad Skowrońskiego”. We wrześniu 2005 roku zawarł umowę z TVP1 na cotygodniowy, niedzielny program publicystyczny ,,Wywiad i opinie” (WiO) i prowadził ten program do lipca 2007 roku. Od 2004 do 2006 roku brał udział raz w tygodniu w porannych dyskusjach publicystów w Tok FM. Od 8 lipca 2006 roku – dyrektor i redaktor naczelny radiowej Trójki W październiku 2007 roku jeden z prowadzących telewizyjne debaty wyborcze. Odwołany z funkcji dyrektora Trójki 25 lutego 2009 roku, co stało się powodem licznych protestów (list w obronie podpisany przez blisko 5 tys. osób, szereg artykułów i wypowiedzi w mediach krytykujących decyzję o jego odwołaniu). W maju 2009 roku założył internetowe Radio Wnet (właściciel, prezes i dziennikarz tego radia). Radio Wnet nadawało na falach katolickiego Radia Warszawa i Radia Nadzieja w Łomży od stycznia 2010 do września 2017 roku. Od listopada 2018 roku, po otrzymaniu od Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji własnej częstotliwości w eterze – Radio Wnet zaczęło nadawanie na własnej częstotliwości początkowo w Warszawie i Krakowie, następnie kolejno w wielu innych miastach Polski. Współzałożyciel w 2013 roku oraz redaktor naczelny ,,Kuriera WNET” (pismo niecodzienne, ukazuje się raz w miesiącu, wydawane przez Spółdzielcze Media WNET). Prowadził zajęcia (wykłady, warsztaty) w prywatnych szkołach dziennikarskich.
Na łamach prasy i czasopism publikował od 2001 roku głównie felietony oraz wywiady
(w: ,,Rzeczpospolitej”, ,,Tygodniku Powszechnym”, ,,Przekroju”, ,,Vivie„ ,,Sukcesie”, ,,Przewodniku Katolickim” i in); od 2013 autor artykułów wstępnych i wywiadów w każdym kolejnym numerze ,,Kuriera WNET”. Współautor książki: ABC dziennikarstwa. Wskazówki i porady nie tylko dla początkujących (część dotycząca dziennikarstwa radiowego; książka z: Tomaszem Lisem i Mariuszem Ziomeckim, wyd. 2002).
Obecne miejsce pracy
Prezes, właściciel, redaktor naczelny oraz dziennikarz Radia WNET , redaktor naczelny ,,Kuriera WNET” oraz portalu WNET.fm; od 2016 roku także stała współpraca z TVP Info, autorski program ,,24 minuty” (2016 i 2017 do wakacji), od września 2017 roku raz w tygodniu program publicystyczny w ramach cyklu ,,O co chodzi?”.
W SDP
Członek od 2002, prezes SDP w kadencjach: 2011-2014, 2014-2017, 2017–2020 (przedłużona z powodu covidu), 2021 – 2024. Na zjeździe w 2024 roku nie ubiegał się o funkcję prezesa, został wybrany do Zarządu Głównego SDP.
Wyrazy uznania dla dorobku dziennikarskiego
Trzykrotnie nominowany do tytułu Dziennikarza Roku (w finale 1998,1999, 2000). W 2007 roku laureat Nagrody im. Dariusza Fikusa w kategorii wydawców i redaktorów naczelnych: ,,za rzetelność, profesjonalizm i odwagę”(przyznana przez redakcję „Rzeczpospolitej”). W 2009 roku otrzymał nagrodę Prezydenta Wrocławia. W 2010 roku nominowany do nagrody im. Andrzeja Woyciechowskiego ,,za wprowadzenie na rynek Radia WNET”. W 2014 roku otrzymał Nagrodę im. Jacka Madziarskiego za utworzenie Radia WNET -,,alternatywy do mainstreemowego przekazu medialnego ”. W 2015 roku otrzymał Nagrodę m.st. Warszawy. W 2020 roku – w trzydziestolecie działalności dziennikarskiej – został uhonorowany ,,za wybitne zasługi dla rozwoju niezależnego dziennikarstwa” Krzyżem Oficerskim Polonia Restituta. W 2022 roku wyróżniony tytułem Strażnik Pamięci. W 2022 sekretarz Krajowego Związku Dziennikarzy Ukrainy wręczył mu w SDP Medal Iwana Mazepy, przyznany przez Międzynarodową Akademię Literacko-Artystyczną.
