Centrum Studiów Międzynarodowych i Regionalnych im. S. Daniela Abrahama Uniwersytetu w Tel Awiwie udostępniło na swojej stronie internetowej nową publikację na temat mediów w Unii Europejskiej i poza nią. Można w niej znaleźć analizę współczesnych zagrożeń dla dziennikarzy i mediów, a także informacje dotyczące stanu mediów w kilku wybranych krajach, w tym w Polsce (pozostałe kraje to Węgry, Słowacja, Turcja, Malta i Austria).
Publikacja „Media, wolność słowa i demokracja w Unii Europejskiej i poza nią” jest efektem konferencji, która odbyła się w Tel Awiwie w listopadzie 2018 roku. Opracowanie powstało dzięki wsparciu finansowemu rządu Nadrenii Północnej-Westfalii.
Do udziału w konferencji i współpracy w przygotowaniu publikacji zaproszono dziennikarzy i naukowców z Europy. Autorką rozdziału „Reaktywacja: rozważania na temat powrotu państwa do roli właściciela mediów w Polsce” poświęconego mediom w Polsce jest dr hab. Beata Klimkiewicz, prof. Uniwersytetu Jagiellońskiego (Zakład Komunikowania Politycznego i Mediów), która zajmuje się naukowo polityką medialną w Polsce, Unii Europejskiej i na świecie, a także pluralizmem i różnorodnością mediów, systemami medialnymi w Europie i na świecie oraz komunikowaniem globalnym i międzykulturowym.
Autorka zwraca uwagę na ryzyko dla pluralizmu mediów w Polsce związane z brakiem przejrzystości własności oraz na ryzyko koncentracji własności mediów, w tym ryzyko własności krzyżowej. Wprawdzie prawo obliguje duże media do informowania, kto jest ich właścicielem, ale powinność ta realizowana jest zwykle wyłącznie „w górę”, wobec właściwych władz (upward transparency), a nie szeroko „w dół”, wobec społeczeństwa (downward transparency). Nie ma w Polsce rejestrów internetowych, w których każdy mógłby w łatwy sposób sprawdzić, kto jest właścicielem konkretnej stacji radiowej, tygodnika, czy portalu internetowego. Kolejny problem omawiany przez panią Beatę Klimkiewicz to kwestia braku przejrzystości finansowania mediów. Trudno jest zebrać rozproszone informacje, np. o projektach z udziałem mediów, które są – obok reklamy – jedną z form finansowania mediów. Surowo ocenia zmiany w mediach publicznych, uznając je za rekonfigurację zależności pomiędzy państwem i mediami publicznymi.
Zdjęcie: Yavuz Sariyildiz (shutterstock)
