Kategoria: Klub Publicystyki Kulturalnej

Pierwsze po wakacjach spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP odbędzie się w środę, 7 września 2022 r., o godz. 17.00  – jak zwykle w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Gościem będzie Romuald Mieczkowski, który przybliży postać Józefa Mackiewicza (Sejm ustanowił go jednym z patronów roku 2022) w prelekcji „Józef Mackiewicz (1902-1985) – wilnianin, pisarz, emigrant oraz wnioski jakie obecnie można wyciągnąć z jego twórczości”.

Serdecznie zapraszam!

Teresa Kaczorowska

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP

Romuald Mieczkowski (ur. 11 lutego 1950 r. w dzielnicy Wilna Fabianiszki) – litewski poeta, dziennikarz, publicysta, scenarzysta i reżyser narodowości polskiej, działacz społeczności polskiej na Litwie. Orędownik polskiej kultury na Litwie.

Po ukończeniu polonistyki i geografii w Wileńskim Instytucie Pedagogicznym pracował jako dziennikarz w „Czerwonym Sztandarze”, jako kierownik działu polskiego w Radiu Litewskim, w Telewizji Litewskiej, w 1989 r. założył tygodnik polski „Panorama Tygodnia”. Od 1989 r. prowadzi kwartalnik „Znad Wilii” – pierwszą na terenie Związku Sowieckiego prywatną gazetę wydawaną po polsku. Był również w Wilnie współzałożycielem Radia „Znad Wilii”, Polskiej Galerii Artystycznej „Znad Wilii”, kuratorem ponad 300 wystaw na Litwie, w Polsce i innych krajach. Od 1994 r. organizuje w Wilnie coroczne Międzynarodowe Spotkania Poetyckie „Maj nad Wilią”.

Od 2004 r. pomieszkuje też w Warszawie, gdyż zajmuje się działalnością wystawienniczo-kulturalną w Mazowieckim Instytucie Kultury, gdzie zorganizował ok. stu wystaw malarstwa, grafiki, fotografii, plakatu. Od 2013 r. współorganizuje też Festiwal Filmów Emigracyjnych „Emigra”.

W 1988 r. brał udział w zakładaniu Stowarzyszenia Społeczno-Kulturalnego Polaków na Litwie, pierwszej powojennej polskiej organizacji na Litwie (od 1990 r. Związek Polaków na Litwie). Jako autor należy do Związku Pisarzy Litwy (od 2004 r.) oraz międzynarodowej grupy literackiej „Magnus Ducatus Poesis”.

Jest autorem wielu publikacji, tekstów prasowych, scenariuszy radiowych i telewizyjnych. Wydał kilkanaście tomów wierszy i kilka prozy. Został uhonorowany licznymi nagrodami i medalami, m.in. Odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (1997), Krzyżem Kawalerskim i Oficerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (1998, 2015),

Józef Mackiewicz – polski pisarz i publicysta – urodził się 1 kwietnia 1902 r. w Petersburgu, zmarł 31 stycznia 1985 r. Monachium. Od 1907 r. rodzina Mackiewiczów mieszkała w Wilnie, gdzie przyszły pisarz ukończył gimnazjum i studiował na Uniwersytecie Stefana Batorego. Mackiewicz mieszkał na Wileńszczyźnie przez prawie 40 lat, jej wielokulturowość inspirowała go do twórczości. Prowadził działalność dziennikarską, publicystyczną i literacką, szczególnie interesowała go historia XX w. Karierę rozpoczął od pisania dla wychodzącego w Wilnie dziennika „Słowo”. Cenił prawa człowieka, krytykował wszelkie totalitaryzmy. W maju 1943 r., po odkryciu przez Niemców w Katyniu grobów oficerów polskich zamordowanych w 1940 r. przez Sowietów, na zaproszenie niemieckie i za zgodą polskich władz podziemnych, udał się z delegacją Polskiego Czerwonego Krzyża do Katynia, jako obserwator ekshumacji zwłok. Po powrocie w „Gońcu Codziennym” ukazał się wywiad z J. Mackiewiczem pt. „Widziałem na własne oczy”, w którym zrelacjonował pobyt w miejscu kaźni polskich oficerów (istnieje pogląd, że  za ten wywiad PPR lub inna organizacja wydała na Józefa Mackiewicza wyrok śmierci). W ucieczce przed Armią Czerwoną Mackiewicz opuścił Wileńszczyznę w 1944 r. i drugą połowę życia spędził na emigracji, gdzie dużo pisał, publikował i wydawał książki. Najsłynniejszą jest „Katyń. Zbrodnia bez sądu i kary” (również „Sprawa mordu katyńskiego”), opublikowana po raz pierwszy w 1949 r. w Szwajcarii w j. niemieckim, a później przełożona na wiele języków. Pierwsze jej wydanie w j. polskim ukazało się w Warszawie dopiero w 1997 r. Ostatnie 30 lat życia Mackiewicz spędził z żoną w Monachium,. Spoczywa w Londynie. Zdobył wiele nagród literackich, w 1974 r. uniwersytet amerykański w Kansas zgłosił Józefa Mackiewicza do Nagrody Nobla. Od 2002 r. przyznawana jest 11 listopada w Warszawie Nagroda Literacka im. Józefa Mackiewicza.

Piąte w 2022 r. spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP odbędzie się w środę, 4 maja 2022 r., o godz. 17.00  – jak zwykle w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Poświęcone zostanie Marii Konopnickiej, z okazji ogłoszonego przez Sejm Roku Poetki w 180. jej urodziny. Prelekcję pt. „Maria Konopnicka. Czarodziejka osobliwa” przybliży dr Teresa Kaczorowska (niżej podpisana) na podstawie swoich badań i publikacji.

Spotkanie poprowadzi Elżbieta Królikowska-Avis.

Serdecznie zapraszam!

Teresa Kaczorowska, przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP

Teresa Kaczorowska – prozaik, poetka, dr nauk humanistycznych, publicystka

, animatorka kultury. Autorka wielu artykułów prasowych i naukowych oraz kilkunastu książek prozą, w tym: „Maria Konopnicka i Ziemia Ciechanowska” (2010) oraz sztuki scenicznej „Maria Konopnicka. Czarodziejka osobliwa”. Uhonorowana Nagrodą Pracy Organicznej im. Marii Konopnickiej (2012)

Wydała też siedem zbiorów wierszy, w tym poetyckie „Listy do Marii Konopnickiej z lat 2010-2020” (2020). Wiele jej wierszy przetłumaczono na języki obce: angielski, portugalski, norweski, niemiecki, ukraiński, litewski, węgierski, czeski, serbski, bułgarski. Publikowano je w pismach literackich, na portalach internetowych, w antologiach, m.in. w angielskojęzycznej antologii współczesnych pisarzy polskich Contemporary Writers of Poland (USA 2005), Według poety (Warszawa 2006), Słowa bielsze od śniegu (Wrocław 2006), Jan Paweł II we wspomnieniach polsko-niemieckich (Dortmund, Katowice 2006), węgierskiej antologii poezji polskiej XX-XXI wieku A Csend Visszhangjai (Keszthely 2010), antologii współczesnych sztuk słowiańskich Między Ochrydą a Bugiem (Krosno 2011), Orion (Bydgoszcz 2021), międzynarodowej antologii Cienie i Czas (Niemcy 2022).

Animatorka kultury – od 2001 r. jest prezesem Związku Literatów na Mazowszu i od 2006 r. prezesem Stowarzyszenia Academia Europaea Sarbieviana (w Sarbiewie). Redaktor naczelna periodyku „Ciechanowskie Zeszyty Literackie” (od początku, tj. od 1999 r.). Jest główną organizatorką znanych imprez literackich, jak Ciechanowska Jesień Poezji, czy Międzynarodowy Festiwal M.K. Sarbiewskiego. W latach 2011-2019 była dyrektorem Powiatowego Centrum Kultury i Sztuki im. Marii Konopnickiej w Ciechanowie.

Poza Związkiem Literatów na Mazowszu oraz Academia Europaea Sarbieviana należy do Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, Światowej Rady Badań nad Polonią, Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (od 2012 r. przewodniczy Klubowi Publicystyki Kulturalnej SDP).

Uhonorowana m.in.: Nagrodą IV Salonu Książki Polonijnej (Bruksela 2003), Nagrodą Kongresu Polonii Amerykańskiej (Chicago 2005), trzykrotnie statuetką „Złote Pióro” (Ciechanów 2004, 2006, 2009), Medalem „Za Zasługi dla Ciechanowa” (2006), Nagrodą im. Witolda Hulewicza (Warszawa 2006), Odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2007), Nagrodą im. dr. F. Rajkowskiego (2008), Krzyżem Kawalerskim OOP „Polonia Restituta” (2010), Medalem „Pro Masovia”, Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2014), Nagrodą Fundacji Solidarności Dziennikarskiej (Warszawa  2016), Nagrodą Literacką im. Klemensa Janickiego (2017), Złotym Medalem „Za Zasługi dla Obronności Kraju” (2018), Medalem Zygmunta Krasińskiego (2019).