Styczniowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Gościem Marek Zieliński

Pierwsze w 2024 r. spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP odbędzie  się w środę, 10 stycznia, o godz. 18.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Gościem będzie członek SDP, publicysta i dyplomata Marek Zieliński, który zaprezentuje swoją nową książkę „Życie bez złudzeń. Szkice nie-polityczne” (Wydawnictwo LTW, Łomianki 2023).

Serdecznie zapraszam, życząc jednocześnie, aby nowy 2024 Rok przyniósł pokój i nadzieję!

dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


MAREK ZIELIŃSKI –  publicysta, krytyk literacki,  dyplomata. Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (filologia polska i dziennikarstwo) oraz Szkoły Głównej Handlowej (Podyplomowe Studium Służby Zagranicznej). W latach 1974-1992 pracował w redakcjach dwutygodników: „Student” i „Nowe Książki”; w redakcji tygodnika „Kultura”; miesięcznika „Więź” i „Tygodnika Solidarność”. Po 1991 r. sprawował funkcje konsula RP w Kolonii, Bernie, Irkucku oraz Moskwie (gdzie był dyrektorem Instytutu Polskiego, kierował Wydziałem Promocji Handlu i Inwestycji). W latach 1998-2007 pracował w kancelarii prezesa Rady Ministrów (jako radca) i Ministerstwie Spraw Zagranicznych (2018 -2022, radca generalny).

Ponadto współpracował z lubelskim periodykiem „Spotkania”; z Instytutem Literackim w Paryżu (obecnie jest w przygotowaniu dwutomowa jego korespondencja z lat 80. i 90. ubiegłego wieku z Jerzym Giedroyciem). Był także przedstawicielem krajowym Północnoamerykańskiego Studium Spraw Polskich i korespondentem kwartalnika „Studium Papers” w Ann Arbor (USA). Zamieszczał też swoje teksty w prasie krajowej i zagranicznej oraz w licznych opracowaniach zbiorowych.

Wydał dwie autorskie książki poświęcone literaturze: „Kilka niewzruszonych przekonań” (Biblioteka Więzi, Warszawa 1987) i „Ucieczka przed Polską. Szkice nie tylko o literaturze” (Arcana, Kraków 2006). W okresie od 12/13 grudnia 1981 r. do 30 października 1982 r. był internowany w ASW Białołęka i w Obozie Internowanych w Strzebielinku.

Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności; Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski; Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Litwy, odznakami: Zasłużony dla Kultury Polskiej i Zasłużony Działacz Kultury.


„Życie bez złudzeń. Szkice nie-polityczne” – to zbiór szkiców z lat 90. XX w. po pierwszą dekadę XXI w. Autor analizuje przyczyny, skutki i popełnione wtedy błędy (ciążące do dzisiaj). Spowodowane zarówno przez polityków, jak i zawinione biernością społeczeństwa. Zapewne wielu z nich niełatwo było uniknąć, bo III RP powstała w dramatycznie trudnych okolicznościach: dużej presji zewnętrznej i zależności nie tylko od sowieckiego imperium, ale również od niechętnego do zmian geopolitycznych Zachodu.

Zasadniczym problemem jest jednak (i w jakiejś mierze pozostaje do dzisiaj) zniszczenie elit. W dosłownym sensie – wymordowanych w hekatombie II wojny światowej przez dwa reżimy totalitarne: niemiecką III Rzeszę i stalinowski Związek Sowiecki; i w przenośnym sensie – bo ci, którzy ocaleli zostali poddani duchowej deprawacji. Dlatego dla większości naszych politycznych liderów nie starczyło w latach 80. samodzielności myślenia oraz odwagi. Zaczątkiem prawdziwych zmian mogłoby się stać włączenie w politykę powstałego po 1989 r. nowego państwa, dziedzictwa „Solidarności”. Pomimo wezwań Papieża z Polski, późniejszego Świętego Jana Pawła II, bogactwo idei solidarnościowej i dokonań lat 1980-1981 zostało zaprzepaszczone  Autor sugeruje, że mógł o tym zdecydować brak wiary w prawdziwe zmiany i w przywrócenie Polski Polakom.

Październikowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Wokół malarstwa Marii Wollenberg-Kluzy

Październikowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP odbędzie się jak zwykle w pierwszą środę miesiąca – 4 października 2023 r., o godz. 17.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Tym razem gościem będzie znana malarka Maria Wollenberg-Kluza. Zaplanowano prezentację jej dawno niewidzianych obrazów oraz dyskusję, w której wezmą udział: Maria Wollenberg-Kluza (malarka), Robert Swaczyński (krytyk sztuki), Rena Marciniak–Kosmowska (poetka), Bartosz Maciejewski (fotograf) i Piotr Cegłowski (red. nacz. Magazynu „Manager”). Moderatorem spotkania będzie Jerzy Mosoń (dziennikarz). Podczas rozmowy zostaną poruszone m.in. takie kwestie jak: „Szczerość w sztuce”, „Anegdota w sztuce”, „Autoportret artysty”, czy „Sława i pieniądze”.

Serdecznie zapraszam!

dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


Maria Wollenberg-Kluza urodziła się w 1945 r. w Puławach. Studiowała na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (dyplom z malarstwa z wyróżnieniem,  1973). Pierwszą wystawę indywidualną miała w 1967 r., a do 2018 r. – ponad 160 wystaw indywidualnych w Polsce (m.in. w Warszawie, Krakowie, Lublinie, Puławach, Opolu, Rzeszowie, Olsztynie, Łodzi, Gdańsku, Szczecinie, Katowicach etc.) i zagranicą. Jej nazwisko figuruje w Encyklopedii Powszechnej PWN (w wydaniach po 1991 r.).

Maria Wollenberg-Kluza maluje najczęściej monotematyczne cykle (po 20-30 prac), m.in. „Ludzie w mieście”, „Malarstwo inspirowane muzyką”, „Impresje poetyckie – Obrazy z Norwida”, „Gra wyobraźni”, „Impresje z Hiszpanii”, „Pejzaże polskie”, „Zwierzenia matki”, „Saligia – siedem grzechów głównych”, „On i Ona”, „Ver sacrum”, „Obrazy z Turcji”, „notatki z Norwegii”, „Rozmyślania i modlitwy”, „Chopin w malarstwie i motywy muzyczne”, „Paderewski i dawna muzyka polska”, „Camino”, „Ad infinitum”, etc. Interesuje się również tematyką sakralną – jest autorką wizerunku Matki Bożej na warszawskich Siekierkach oraz obrazów (4 x 3 m) o tematyce związanej z objawieniami w latach 1943-49 na Siekierkach.

Jej malarstwo dotyka namiętności, emocji i przeżyć, porusza problemy ogólnoludzkie, egzystencjalne, wprowadza treści metaforyczne. Artystka kieruje się odczuciami, posługuje się skrótem – symbolem, nie unika też komentarza społecznego i historycznego. Symbol w obrazie przekształca się w działanie nastroju i ekspresji, wyrażonych środkami artystycznymi przez stosowanie bogactwa kolorów, ostrych kontrastów światła–cienia i poprzez pozornie szybkie kładzenie farby. Powstają obrazy przesycone wartościami nastrojonymi etyką i filozofią, m.in. Cypriana Kamila Norwida (Biblioteka im C.K.Norwida w Elblągu posiada w stałej ekspozycji prace Marii Wollenberg-Kluza o tematyce norwidowskiej).

Maria Wollenberg-Kluza otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in. stypendium artystyczne rządu hiszpańskiego i pobyt w Królestwie Hiszpanii, Nagrodę im. Jana Cybisa za całokształt twórczości, Medal  Pro Masovia, Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Jest też autorką publikacji prasowych i wypowiedzi radiowych z dziedziny plastyki. Należy do Societé Européenne de Culture w Wenecji, członek Zarządu Polskiego SEC oraz Towarzystwa Akademickiego „Fides et Ratio”.

Powakacyjne spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Pokaz filmu Romana Brovko

Powakacyjne spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP, odbędzie się jak zwykle w pierwszą środę miesiąca – 6 września 2023 r., o godz. 17.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Tym razem zapraszam na pokaz głośnego ukraińskiego filmu „Zakazany”, w reżyserii Romana Brovko, który będzie też gościem spotkania.

Serdecznie zapraszam!

 dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


Romana Brovko, rocznik  1983. Ukraiński reżyser z Kijowa (Ukraina), z dwudziestoletnim stażem pracy.  Ukończył Kijowski Państwowy Uniwersytet Teatru, Filmu i Telewizji im. Karpenka-Karogo kierunek reżyseria filmu fabularnego (2002 – 2007). Dodatkowe wykształcenie uzyskał w Polsce: absolwent „Szkoły Wajdy” (Kurs dla producentów kreatywnych oraz „Studio Prób” (intensywny kurs reżyserii). Trzykrotny stypendysta polskich programów rządowych. Jego dorobek twórczy obejmuje: 14 seriali i filmów telewizyjnych, 1 pełnometrażowy film fabularny (film dla szerokiej widowni ), 12 filmów krótkometrażowych, 5 projektów telewizyjnych (od rozrywki po publicystykę). Laureat wielu międzynarodowych festiwali filmowych.


Film „Zakazany” opowiada o Wasylu Stusie (1938-1985), wybitnym poecie ukraińskim, publicyście, bojowniku o wolność i demokrację, dysydencie. Stus bronił prawa każdego narodu do własnej tożsamości, sprzeciwiał się dominacji kultury rosyjskiej i rusyfikacji, którą Związek Sowiecki narzucał Europie Wschodniej. Poeta był zakazany przez cenzurę, dwukrotnie więziony i zesłany na Syberię, gdzie spędził prawie 10 lat, bez prawa do pisania, bez prawa kontaktu ze światem zewnętrznym. W 1985 r. Heinrich Böll wystąpił o uhonorowanie Stusa literacką Nagrodą Nobla. Poeta nie otrzymał jednak tej nagrody z powodu swojej śmierci w łagrze w 1985 r.

Postać Wasyla Stusa jest ważna nie tylko dla kultury ukraińskiej, ale także polskiej i europejskiej, którą się interesował. Był entuzjastycznie nastawiony do polskiego ruchu „Solidarność”, pisał o nim, wierzył, że to początek końca systemu sowieckiego, wzywając Ukraińców do pójścia za przykładem „Solidarności”.

Wasyl Stus zostawił obszerny dorobek literacki i publicystyczny. Dziś na Ukrainie kilkaset ulic w miastach i wsiach nazwano jego imieniem, jako synonimem oporu wobec totalitaryzmu. Od 1989 r. przyznawana jest też Nagroda im Wasyla Stusa za „talent i odwagę”.

W Polsce od 2017 r. imię Wasyla Stusa nosi jeden z warszawskich skwerów (u zbiegu ul. Batorego i al. Niepodległości), ukazały się też dwa zbiory jego poezji: „Poezja Wasyla Stusa”, (Kraków 1996) i „Wesoły cmentarz. Wiersze wybrane z lat 1959–1971” (2020).

 

 

Ewa Urbańska-Lewandowska w Klubie Publicystyki Kulturalnej SDP (zapis AUDIO)

Gościem Klubu Publicystki Kulturalnej SDP 7 czerwca 2023 roku była dr Ewa Urbańska-Lewandowska, dziennikarka TVP, autorka kilkudziesięciu filmów dokumentalnych i reportaży. Uczestnicy spotkania mieli okazję poznać jeden ze jej ostatnich filmów „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat”.

Jest to historia jednego wyjątkowego człowieka, będąca jednak syntezą losów wszystkich polskich zesłańców syberyjskich. Bohater filmu „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat” , Stefan Centomirski, to „Sybirak”, wybitny malarz, twórca oryginalnych form plastycznych, jako przeżył dziecko kilkunastoletnią katorgę. Zbudował pomnik z obrazów – Polakom zesłańcom. Jego rodzina po drugim rozbiorze pozostała poza granicami Polski. On sam, jako pierwszy z rodziny, dotarł do wymarzonej Ojczyzny po dwustu latach. Ten film jest pomnikiem dla Niego i Sybiraków.

Czerwcowe spotkanie KPK SDP w zastępstwie przewodniczącej Klubu, Teresy Kaczorowskiej
prowadził red. Zygmunt Gutowski, prezes Fundacji Polska – Europa – Polonia.

Poniżej zapis audio spotkania

 

Film „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat” dostępny jest w serwisie TVP VOD TUTAJ.

 

 

Czerwcowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Pokaz filmu Ewy Urbańskiej-Lewandowskiej

Czerwcowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP odbędzie się jak zwykle w pierwszą środę miesiąca, czyli 7 czerwca 2023 r., o godz. 17.00, i jak zawsze w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Tym razem będzie miało charakter filmowy.  Zaproszenie przyjęła bowiem dr Ewa Urbańska-Lewandowska – dziennikarka TVP, autorka kilkudziesięciu filmów dokumentalnych i reportaży. Na spotkaniu zostanie zaprezentowany jeden z ostatnich jej filmów „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat”.

Serdecznie zapraszam!

 dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP

 


Ewa Urbańska-Lewandowska – absolwentka Wydziału Fizyki oraz Wydziału Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. Studiowała też na Wydziale Reżyserii Filmowej i TV w Szkole Filmowej w Łodzi. Doktorat obroniła na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, na podstawie dysertacji „Zagadnienie przewag konkurencyjnych Nadawcy Publicznego (2018). Życie zawodowe związała z Telewizją Polską. W latach 90. kierowała Redakcją Popularnonaukową w TVP 1. Autorka kilkunastu autorskich cykli telewizyjnych o tematyce popularnonaukowej, kulturalnej i historycznej. Tworzyła również oryginalne projekty dla dzieci: „Przybysze z Matplanety”, „Nie tylko dinozaury” i inne. Zrealizowała także kilkadziesiąt filmów dokumentalnych i reportaży społecznych. Laureatka licznych nagród i wyróżnień, ostatnio zdobyła Pierwszą Nagrodę na XVII Festiwalu Losy Polaków za film „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat”. Odznaczona m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi.


Film „Polsko, szedłem do Ciebie 200 lat” – jest to historia dotycząca jednego wyjątkowego bohatera, będąca jednak syntezą losów wszystkich polskich zesłańców syberyjskich. Jego bohater, Stefan Centomirski, to „Sybirak”, wybitny malarz, twórca oryginalnych form plastycznych, przeżył jako dziecko kilkunastoletnią katorgę. Zbudował pomnik z obrazów – Polakom zesłańcom. Jego rodzina po drugim rozbiorze pozostała poza granicami Polski. On sam, jako pierwszy z rodziny, dotarł do wymarzonej Ojczyzny po dwustu latach. Ten film jest pomnikiem dla Niego i Sybiraków.

 

Majowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Jolanta Hajdasz o medialnych atakach na Jana Pawła II

Majowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP, ze względu na święto 3 Maja, odbędzie się w drugą środę miesiąca – 10 maja 2023 r., o godz. 17.00, jak zwykle w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie. Zaproszenie przyjęła dr Jolanta Hajdasz – dziennikarka i medioznawca, dyrektor  Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP i wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Temat spotkania: „Atak na Jana Pawła II. Analiza manipulacji i publikacji medialnych wokół reportażu TVN „Franciszkańska 3″ i książki wydawnictwa Agora „Maxima Culpa.Jan Paweł II wiedział”.

Serdecznie zapraszam!

dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


Jolanta Hajdasz – dziennikarka i  medioznawca, dr nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce. Pracowała w Polskim Radiu w Poznaniu (reporter, wydawca), w TVN (reporter) i w  TVP (reporter, wydawca, kierownik Redakcji Programu Regionalnego, dyrektor OTV Poznań oraz w  Przewodniku Katolickim (zastępca red. nacz.). Współpracowała też z Rozgłośnią Polską RWE.   Od 2011 r. członek Zarządu Głównego Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, od 2017 r. dyrektor Centrum Monitoringu Wolności Prasy SDP i wiceprezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Red. nacz. „Wielkopolskiego Kuriera Wnet” (do 2021). Jest też prof. Wyższej Szkoły Umiejętności Społecznych w Poznaniu i wykładowcą Akademii Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu. Od 2009 r. członek Rady Inicjatyw Naukowo-Kulturalnych przy arcybiskupie poznańskim.   Autorka wielu reportaży, materiałów telewizyjnych, felietonów, komentarzy i artykułów prasowych oraz filmów dokumentalnych o prześladowaniu abpa Antoniego Baraniaka: „Zapomniane męczeństwo”, „Żołnierz Niezłomny Kościoła”, „Powrót” oraz monografii  „Szczekaczka czyli Rozgłośnia Polska Radia Wolna Europa”.  Dwukrotna laureatka drugiej Nagrody Głównej Wolności Słowa SDP (2012 i 2016) i trzykrotna Nagrody Głównej Stowarzyszenia Wydawców Katolickich Feniks (2013, 2017, 2019). Odznaczona przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Srebrnym Krzyżem Zasługi (2020).

Kwietniowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Gościem reżyser Jerzy Zalewski

Czwarte w 2023 roku spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP będzie filmowe. Zaproszenie przyjął bowiem Jerzy Zalewski – reżyser, producent, autor scenariuszy filmów  dokumentalnych i fabularnych, spektakli teatru telewizji, producent programów publicystycznych. Na spotkaniu zostanie wyświetlony film dokumentalny „Anna Walentynowicz. Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy” w reż. Jerzego Zalewskiego i Krzysztofa Wojciechowskiego.

Spotkanie odbędzie się w środę, 5 kwietnia 2023 r., o godz. 17.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie.

Serdecznie zapraszam!

 dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


Jerzy Zalewski – reżyser, producent, autor scenariuszy filmów dokumentalnych i fabularnych, spektakli teatru telewizji, producent  programów publicystycznych. Absolwent wiedzy o teatrze PWST w Warszawie oraz reżyserii PWSFTViT w Łodzi. Autor kilkudziesięciu filmów dokumentalnych, m.in.: „Tata Kazika”, „Obywatel Poeta”, „Dysydent końca wieku”, „Oszołom”, „Był raz dobry świat”, „Jerzy Giedroyć i jego Kultura”. Twórca filmów fabularnych takich jak: „Czarne słońca”, „Gnoje” oraz „Historia Roja czyli w ziemi lepiej słychać”. Współzałożyciel Studia Filmowego „Dr Watkins”.


Film dokumentalny „Anna Walentynowicz. Skąd przychodzimy, kim jesteśmy, dokąd zmierzamy” w reż. Krzysztofa Wojciechowskiego i Jerzego Zalewskiego to obraz pokazujący niezłomną bohaterkę NSZZ „Solidarność”,  począwszy jej od dzieciństwa na Ukrainie poprzez czasy stalinowskie w Polsce, aż do śmierci w Smoleńsku. Film opiera się na trzech głównych liniach narracyjnych splatających się w żywą i ciekawą opowieść, w której losy prostej dziewczyny z „Kresów” splatają się w sposób niebanalny z historią. Wątek pierwszy – mówi o najważniejszych wydarzeniach z życia prywatnego i zawodowego Anny Walentynowicz, o jej pracy – spawaczki i suwnicowej, o działalności w Lidze Kobiet. W końcu lat 70-tych Walentynowicz działa w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża, za co zostaje usunięta z pracy. W jej obronie wybucha strajk Sierpnia’80. Mimo że jest jednym z przywódców „Solidarności”, zostaje zmarginalizowana przez Wałęsę. Lata 80-te to działania antykomunistyczne i pobyty jej w więzieniu. Przeciwniczka negocjacjom Okrągłego Stołu i III RP, skazana na polityczny niebyt, jej renesans nastąpił dopiero za prezydentury Lecha Kaczyńskiego. Ginie w katastrofie smoleńskiej.  Drugi wątek – to podróż syna i wnuka na Ukrainę i odkrywanie prawdy o pochodzeniu Anny Walentynowicz i jej  korzeni. Wątek trzeci – opowiada o tym, jak  syn i wnuk, dwa lata po tragicznej śmierci Bohaterki w katastrofie smoleńskiej, muszą zmierzyć się z poszukiwaniem zwłok matki i babci, by zgodnie z wolą zmarłej pochować ją w grobie obok ukochanego męża. Poszukują Jej zwłok, a także prawdy o Niej. Film powstawał na przestrzeni ponad 20 lat, ale poza telewizją Republika nie był jeszcze emitowany. Realizatorzy od 2000 r. towarzyszyli z kamerą Annie Walentynowicz w jej działaniach na rzecz Polski, towarzyszyli synowi i wnukowi w czasie peregrynacji zwłok matki i babci po Polsce w 2012 r. oraz ich podróży w 2014 r. na polskie Kresy, gdzie urodziła się Anna Walentynowicz. Wracali tam zresztą z kamerą jeszcze kilka razy.

Marcowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP. Gościem Sławomir Zygmunt

Trzecie w 2023 roku spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP będzie literacko-muzyczne. Zaproszenie przyjął bowiem Sławomir Zygmunt, absolwent dziennikarstwa Uniwersytetu Warszawskiego, muzyk, kompozytor, bard, autor dziesięciu solowych płyt CD z piosenkami, autor książek. Na spotkaniu zaprezentuje swoją najnowszą powieść „Maria oraz inne czerniakowskie opowiastki” (LSW, Warszawa 2023), ponadto wykona z gitarą kilka swoich piosenek.

Spotkanie odbędzie się w środę, 1 marca 2023 r., o godz. 17.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie.

Serdecznie zapraszam na to interesujące spotkanie!

 dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


 Sławomir Zygmunt – muzyk, kompozytor, dziennikarz (absolwent Uniwersytetu Warszawskiego), autor książek, w przeszłości związany ze słynnym klubem Hybrydy. Autor dziesięciu solowych płyt CD z piosenkami. Ponadto jego utwory znalazły się na 11 płytach składankowych. Warszawiak rodem z Czerniakowa, jego dziadkowie mieszkali w tej samej kamienicy, co poeta Krzysztof Kamil Baczyński.Napisał cztery książki: „Bruce Lee i inni. Leksykon filmów wschodnich sztuk walki”,  „Spotkania z…” (z 60. fascynującymi wywiadami, m.in. z Zdzisławem Beksińskim, Romanem Wilhelmim, Gustawem Holoubkiem, Przemysławem Gintrowskim), powieść „Anna oraz inne klubowe opowiastki” (akcja rozgrywa się w latach 80. w klubie Hybrydy), powieść „Maria oraz inne czerniakowskie opowiastki”. Komponuje także muzykę do filmów dokumentalnych (m.in. „Ku pokrzepieniu powstańczych serc. Historia obrazu Matka Boska Armii Krajowej”). Odznaczony Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.


„Maria oraz inne czerniakowskie opowiastki” (LSW Warszawa 2023), powieść Sławomira Zygmunta.  To nostalgiczny powrót do lat 60., 70. i 80. XX wieku. Smak i zapach Peerelu w powieści, która opisuje dalsze losy Andrzeja Zydnowicza, bohatera jego książki „Anna oraz inne klubowe opowiastki”. Korowód barwnych postaci Czerniakowa, paczka przyjaciół, pierwsze szlugi i alpagi oraz brydż. Fascynacja kinem, debiut muzyczny oraz klub Hybrydy. Do tego soczyste i mocne opowiadania strażackie z epizodu zesłania do Straży Pożarnej w stanie wojennym. No i pierwsza wielka miłość…Los wrzuca cię w życie tam gdzie chce, ale dalej idziesz sam. Jeśli jesteś z plebejsko-szemranego warszawskiego Czerniakowa, gdzie można zarobić kos pod żebro i gdzie kwiat złodziejstwa płacze w kinie, gdy umiera Winnetou, to masz solidne podstawy, by zostać bandytą albo artystą…

Lutowe spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP

Drugie w 2023 roku spotkanie Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP będzie filmowe. Gośćmi będą bowiem Michał OrzechowskiMaciej Maciejowski, członkowie Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, filmowcy, autorzy filmu „Casus Beli. Po co komu ta wojna?”.

Spotkanie odbędzie się w środę, 1 lutego 2023 r., o godz. 17.00, w Domu Dziennikarza, przy ulicy Foksal 3/5 w Warszawie.

Serdecznie zapraszam na to interesujące spotkanie!

 dr Teresa Kaczorowska,

przewodnicząca Klubu Publicystyki Kulturalnej SDP


Film „Casus Beli. Po co komu ta wojna?” w reżyserii Macieja Maciejowskiego (który jest także producentem kreatywnym) i Michała Orzechowskiego opowiada o mechanizmach rosyjskiej agresji na przykładzie ataku na Gruzję w 2008 oraz na Ukrainę od 2014 roku. Dokument zawiera unikalne i dotychczas niepublikowane zdjęcia z walk i okresu rosyjskiej okupacji Gruzji 2008 r. Kamery udokumentowały także zniszczenia z pierwszego dnia rosyjskiego ostrzału Odessy w kwietniu 2022 r. W ramach filmu zrealizowano ostatni wywiad z byłym prezydentem Gruzji Michaeilem Saakaszwilim przed jego powrotem do kraju i aresztowaniem. Saakaszwili pozostaje przez obecne władze Gruzji więziony w szpitalu pod ścisłym nadzorem policji.

Głównymi bohaterami „Casus belli. Po co komu ta wojna?” są zwykli ludzie dotknięci tragedią wojny. W filmie występują uczestnicy przedstawianych wydarzeń, poza b. prezydentem Gruzji, także Mamuka Mamulaszwili, twórca Legionu Gruzińskiego, gen. Roman Polko, Małgorzata Gosiewska, red. Tomasz Sakiewicz oraz wiele innych postaci i komentatorów z Polski, Gruzji, Ukrainy. Dokument pokazuje również postawę Lecha Kaczyńskiego wobec rosyjskiego ataku na Gruzję.

Realizacja filmu rozpoczęła się w 2020 roku. Podczas zdjęć na terenie Gruzji ekipa filmowa zachorowała na Covid 19. W 2021 i 2022 r. udało się zrealizować zdjęcia w Polsce i na Ukrainie. W międzyczasie nastąpiła kolejna fala rosyjskiej agresji przeciw Ukrainie przewidywana przez twórców filmu.

Przedpremierowa emisja tego dokumentalnego filmu odbyła się 22 czerwca 2022 r. w gmachu Sejmu, pod honorowym patronatem wicemarszałek Małgorzaty Gosiewskiej. Wśród gości wydarzenia byli m.in. ambasador Polski w Gruzji Mariusz Maszkiewicz oraz ambasador Gruzji w Polsce Zurab Beridze.

„Casus belli. Po co komu ta wojna?” wyświetlany był już w Instytucie Prezydenta Lecha Kaczyńskiego, na pokazie dla młodzieży w warszawskiej dzielnicy Ochota, dla Klubów Gazety Polskiej, a także w TVP Dokument (TVP jest jego koproducentem wraz z niezależną wytwórnią Sało Prodakszyn) oraz na festiwalach: na International Art Film Festival w  Batumi w Gruzji  i na Festiwalu NNW w Gdyni (w konkursie w kategorii „Dokument międzynarodowy”).